15.The Rock

Ingsun Allah, Ingkang-Amir- sani.a Iki ayat-ayating Kitabb sarta Quranc kang agawé terang
Kerep baé para kang padha kafir angajab lamuna mauné padha dadi Muslimin
Padha togna baé, cikbèn padha mangan lan seneng-seneng sarta dhèwèké padha ébra pangarep-arep, amarga dhèwèké bakal énggal padha weruh
Lan ora pisan Ingsun angle- bur sawijining kutha kajaba masthi mangsa wus diweruhaké marang iki
Ora ana umat bisa anggégé mangsané kang wus tinamtokaké lan ora bisa nyumenèkaké
Dhèwèké padha calathu: É, wong kang tinurunan Pépéling, sayekti kowé iku édan temen
Yagéné kowé ora anekakaké para malaikat marang aku kéné manawa kowé golongané para wong temen
Ingsun anurunaké para mala- ikat iku ora liya kajaba kalawan yakti, lan tumuli dhèwèké padha ora disumenèkaké
Sayekti, Ingsun wus anurun- aké Pépéling, lan sayekti iku temen Ingsun kang rumeksa
Lan sayekti temen Ingsun wus angutus ing saduru- ngira ing bangsa kang dhisik- dhisik
Lan ora kena ora saben ana sawijining utusan tumeka marang dhèwèké, iku masthi padha di- guguyu
Kaya mangkono iku Ingsun lebokaké ing ati-atiné para wong duraka
Marang iku dhèwèké padha ora angèstu, lan temen wus katatalan lakuné para wong kang dhisik-dhisik
Lan sanajan ta dhèwèké padha Ingsun wenganana lawang ing langit, tumuli nganti suwé padha munggah ing kono
Amasthi bakal padha calathu: Mripatku mung padha kesérup, malah aku kabèh iki sawijining bangsa kang kena ing kemayan
Lan sayekti temen, Ingsun wus andadèkaké pikuwat-pikuwat ana ing langit sarta iku Ingsun katonaké asri tumrap para kang andeleng
Sarta iku Ingsun reksa saka sarupané sétan kang sinikokaké
Ananging sapa sing nyolong pangrungu, iku urub kang padhang banjur anututi dhèwèké
Lan bumi – iku Ingsun gelar, sarta Ingsun andokoki gunung kukuh ing kono apa déné ana ing kono Ingsun anuwuhaké samu- barang kalawan timbangan kang trep
Lan ana ing kono Ingsun wus andadèkaké sarana-sarananing pa- nguripan tumrap marang sira lan tumrap sapa-sapa kang dudu sira kang angrejekèni
Lan ora ana sawijining barang baé kang gedhong pasim- penané ora ana ing Ingsun, sarta iku ora Ingsun turunaké kajaba kalawan pamurwat kang wus kawruhan
Lan Ingsun angutus angin kang anyuburaké tumuli Ingsun anurunaké banyu saka ing men- dhung, banjur iku Ingsun gawé ombènira, sarta iku dudu sira kang anyimpen
Lan sayekti, temen Ingsun kang agawé urip lan agawé pati sarta Ingsun kang dadi Waris
Lan temen Ingsun anguda- nèni sira kang padha ndhisiki sarta temen Ingsun angudanèni kang angèrèni
Lan sayekti, Pangéranira, iku bakal angimpun dhèwèké; sayekti Panjenengané iku Wicaksana, Angudanéni
Lan sayekti, temen Ingsun wus andadèkaké manusa saka lempung garing, saka endhut ireng kang winangun
Lan jin, iku ing sadurungé, wus Ingsun dadèkaké saka geni kang banget panasé
Lan nalikané Pangéranira angandika marang para malaikat:a Sayekti, Ingsun andadèkaké ma- nusa saka lempung garing, saka endhut ireng, kang winangun
Bareng iku wus Ingsun gawé ganep langkep sarta ing jeroné wus Ingsun tiyup sarana ruh-Ingsun, padha tumundhuka marang dhè- wèké, sumujud.a
Tumuli padha sujud sakèhing malaikat kabèh
Ananging Iblis ora;b emoh dadi golongané kang padha sujud
Panjenengané angandika: É, Iblis! apa karanané, déné kowé padha ora dadi golongané kang padha sujud
Unjuké: Boten badhé kula punika sumujuda dhateng manusa, ingkang Tuwan dadosaken saking lempung garing, saking endhut cemeng ingkang winangun
Pangandikané: lah metua saka ing kono, awit sayekti, sira iku katundhung
Lan sayekti, wewelak tumiba marang sira tumeka ing dina pancasan
Unjuké: Pangéran kawula! mila mugi aparing sumené ing kawula dumugi ing dintenipun piyambakipun sami tinangèk- aken
Pangandikanipun: Lah sayek- ti, sira iku kagolong para kang pinaringan sumené
Tumeka dinaa wayah kang wus kawruhan
Unjuké: Pangéran kawula! sarèhning Tuwan sampun mancasi kawula dhumawah ing sasar, saèstu, awon badhé kawula damel anengsemaken tumrap piyambak- ipun wonten ing bumi, sarta saèstu kawula badhé anasaraken piyam- bakipun sadaya
Kajawi para kawula Tuwan saking golonganipun, ingkang sami sinuci
Pangandikané: Iki dalan jejeg ingatasé Ingsun
Sayekti, para kawula-Ningsun, iku sira ora duwé kawasa tumrap marang dhèwèké, kajaba para sasar kang padha manut ing sira
Lan sayekti, naraka iku eng- gon kang dijanjèkaké ing dhèwèké kabèh
Iku ana koriné pitu; siji- sijining kori kabubuhan dhèwèké sabagéan kang pinantha
Sayekti para wong bekti iku bakal padha ana ing sajroning patamanan sarta susumberan
Padha lumebua mrono kala- wan rahayu, tentrem
Lan Ingsun bakal ambirat apa kang ana ing dhadhané kang arupa pangunek-unek __ kaya sadulur, ana ing dhampar padha arep-arepan
Ana ing kono sayah ora bakal angenani dhèwèké sarta ora bakal padha diwetokaké saka ing ko- no
Wartanana para kawula-Ning- sun manawa Ingsun iku Ingkang- Aparamarta, Ingkang-Mahaasih
Lan manawa siksa-Ningsun iku siksa kang anglarani
Lan padha wartanana prakara dhayoh-dhayohé Ibrahim
Nalika padha malebu marang panggonané banjur padha acala- thu: Rahayu. Wangsulané: Saèstu, kula ajrih dhateng panjenengan
Padha calathu: Sampun sam- péyan ajrih, saèstu, kula suka wartos bibingah dhateng sampé- yan, sampéyan badhé sinungan putra jaler, sugih kawruh
Calathuné: Kados pundi pan- jenengan aparing wartos bibingah ing kalanipun kula sampun dumugi umur sepuh? __ Lah, punapa ta baya wartos bibi- ngah ingkang panjenengan paring- aken kula
Padha calathu: Kula suka wartos bibingah dhateng sampéyan punika kalayan yektos, mila- nipun sampun sampéyan dados èwoning tiyang ingkang putung ing pangajeng-ajeng
Calathuné: Lan sinten ing- kang putung pangajeng-ajengipun dhateng wilasaning Pangéranipun kajawi para tiyang sasar
Calathuné: lajeng punapa perlu panjenengan, dhuh para utusan
Padha calathu: Saèstu, kula sami dipun utus dhateng ing umat ingkang sami duraka
Kajawi para pandhèrèkipuna Luth:b Saèstu, punika sami badhé kula wilujengaken sadaya
Kajawi rabinipun; sampun kula tamtokaken, saèstu piyambak- ipun kalebet golonganipun para ingkang sami kantun
Bareng para utusan tumeka marang pandhèrèké Luth,c
Dhèwèké calathu: Saèstu, panjenengan punika titiyang ing- kang boten kasumerepan
Padha calathu: O, dhateng kula ing ngriki kalayan barang ingkang ing ngriku piyambakipun sami amabeni
Sarta anggèn kula andhatengi sampéyan punika kalayan yakti tuwin kula punika saèstu sami temen
Milanipun sampéyan késah kaliyan pandhèrèkd sampéyan ing péranganing dalu sarta sampéyan kinthil wingkingipun, punapa déné sampéyan sadaya sampun ngantos wonten satunggal kémawon ing- kang tumolih, sarta sampéyan terus dhateng pundi ingkang kaparén- tahaken dhateng sampéyan
Lan Ingsun wedharaké ma- rang dhèwèké pancasan iki, yaiku oyodé iki bakal dikethok ing wayah bangun
Lan wong-wong kutha padha teka, abungah-bungah
Dhèwèké calathu: Sayekti iki dhayoh-dhayohku, mulané aja kowé padha agawé nisthaku
Sarta padha diprayitna ma- rang Allah tuwin aja padha amirangaké aku
Padha calathu: Apa aku ora wis padha anglarangi kowé tumrap wong-wong
Dhèwèké calathu: Iki lho anak-anakku wadon, manawa kowé padha arep agawé
Dhemi umurira! sayekti dhè- wèké iku padha bingung mak- makan ing dalem mendemé
Tumuli swara gumludhuga angregem dhèwèké ing wayah mlethèking sréngéngé
Tumuli Ingsun walik, lumahé dadi dhasaré sarta Ingsun udani watu kaya kang wus dadi pan- casan.b
Sayekti, ing kono iku temen ana tandha-tandha tumrap wong kang padha aniti-niti
Lan iku sayekti ana ing dadalan kang isih ana
Sayekti, ing kono iku temen ana tandha tumrap para angèstu
Lan wong kang padha dudu- nung ing gagrumbulan, temen iya padha atindak dudu
Mulané Ingsun anibakaké wawales ing dhèwèké, sarta sayekti, sakaroné temen ana ing dalan umum kang di- turut
Lan sayekti, para wong ing Al-Hijr temen padha anggorohaké para utusan
Lan Ingsun wus anekakaké timbalan-timbalan-Ingsun, ananging iku dhèwèké padha mléngosi
Lan dhèwèké padha natahi gunung minangka omah, kalawan padha aman
Tumuli swara gumludhuga angregem dhèwèké ing wayah bangun-ésuk
Lah apa kang pinakolih ora makolihi marang dhèwèké
Lan anggon-Ingsun anitahaké langit-langit lan bumi sarta apa kang ana ing antarané iku ora liya kajaba kalayan yakti. Lan sayekti, wayahé temen tumeka; mulané sira sumingkira kalawan paramarta utama
Sayekti Pangéranira iku Ing- kang-Anitahaké sagung dumadi, Ingkang-Angudanèni
Sayekti, temen Ingsun wus amaringaké marang sira pitung kang tansah dibolan-balè- ni sarta Quran kang agung
Sira aja banget mandengaké mripatira marang apa kang wus Ingsun paringaké marang golongan sawenéhé minangka bubungah, sarta aja sira susah tumrap prakara dhèwèké apa déné dilembah ma- nah marang para angèstu
Lan calathua: Sayekti, aku iki juru-pépéling kang terang
Kaya déné anggon-Ingsun anurunaké marang para kang angalang-alangi
Yaiku para kang padha anga- rani Quran iku panggorohan
Lah, dhemi Pangéranira, tem- en Ingsun bakal andangu dhèwèké kabèh
Ing sabarang kang wus padha dilakoni
Mulané terangna kalawan ngeblak apa kang diparéntahaké marang sira sarta sumingkira saka kang manembah pangéran akèh
Sayekti, Ingsun bakal anyu- kup ing sira saka panglawané para kang padha angguguyu
Yaiku para kang padha agawé sisihaning Allah sesembahan liya; lah dhèwèké bakal tumuli weruh
Lan sayekti Ingsun temen angudanèni, yèn sira dadi bebeg dhadhanira amarga saka pangu- capé
Mulané, mahasucèkna kala- wan pangalembananing Pangéra- nira, sarta dadia golongané para kang padha sumungkem
Apa déné ngawulanana Pangéranira nganti barang yakin iku anekani sira

Prev Next